Θωρακική Παροχέτευση Μέσω Υπερήχων

Cardiology

Ο πλευριτικός χώρος βρίσκεται ανάμεσα στον πνεύμονα και το τοίχωμα του θώρακα. Ο πνεύμονας δεν βρίσκεται απλά να επιπλέει μέσα στη θωρακική κοιλότητα αλλά αντίθετα κρατιέται από δύο υμένες έναν εξωτερικό που είναι κολλημένος πάνω στο τοίχωμα του θώρακα και έναν εσωτερικό που είναι κολλημένος πάνω στον πνεύμονα. Ανάμεσα στους δύο υμένες που ονομάζονται υπεζωκότες βρίσκεται μια πολύ μικρή ποσότητα πλευριτικού υγρού που συνήθως δεν εντοπίζεται στις απεικονίσεις (αξονική). Αυτό το υγρό συγκρατεί μεταξύ τους αυτούς τους δύο υμένες ώστε όλα να δουλεύουν μέσα στο θώρακα συγχρονισμένα απολύτως και με την ελάχιστη τριβή.

Αν για κάποιο λόγο ανάμεσα σε αυτούς τους υμένες ο χώρος αυξηθεί γεμίζοντας με αέρα (πνευμοθώρακας), υγρό (πλευριτική συλλογή), αίμα (αιμοθώρακας), ή πύον (εμπύημα) παρεμποδίζεται η λειτουργία του πνεύμονα με  αποτέλεσμα οι ασθενείς αυτοί να υποφέρουν από δύσπνοια, παρατεινόμενο πυρετό, σοβαρή αναιμία καταστάσεις που δυνητικά μπορεί να γίνουν επικίνδυνες για την ίδια την ζωή του.

Ο ιατρός λοιπόν οφείλει να παρακεντήσει την συλλογή αυτή με ασφάλεια ώστε αρχικά να διαπιστώσει την ποιότητα του υγρού εάν υφίσταται και στην συνέχεια να το βγάλει (παροχετεύσει) από τον πλευριτικό αυτό χώρο. Η ιατρική πράξη της παροχέτευσης γίνεται με έναν πλαστικό πολύ μικρό σε διάμετρο καθετήρα που εισέρχεται ελάχιστα επεμβατικά στον θώρακα μέχρι την πλευριτική συλλογή.

Συνήθως γίνεται στο πλάι του ασθενή από την πλευρά του προβλήματος κάτω από την μασχάλη. Ο υπέρηχος αρχικά μας δίνει την ευκαιρία να βρούμε την συλλογή και να διαπιστώσουμε το μέγεθός της αλλά και τον καλύτερο χώρο ώστε να εισέλθει ο καθετήρας με ασφάλεια. Εκτός από αυτό, με τον υπέρηχο παρατηρούμε και ορισμένα παθολογικά στοιχεία του πνεύμονα ώστε να συλλέξουμε στοιχεία για την ασφαλέστερη διάγνωση του ασθενή

Για οποιαδήποτε πληροφορία που αφορά εξατομικευμένα την περίπτωση του κάθε ασθενή επικοινωνήστε με τους ιατρούς του κέντρου μας.

Αργότερα και εφόσον η καλύτερη και ασφαλέστερη περιοχή βρεθεί στο πλάι του θώρακα, θα αποστειρωθεί και τοπικά θα εφαρμοστεί τοπική αναισθησία. Συνήθως η πράξη πονάει πολύ λίγο και δεν χρειάζεται παυσίπονο, εάν παρ’ όλα αυτά ο ασθενής δεν αισθανθεί άνετα τότε η αναισθησία τοπικά πρέπει να ξαναγίνει. Μετά διέρχεται από μια πολύ μικρή τρύπα στο θώρακα ο καθετήρας που συνδέεται με ένα μπουκάλι παροχέτευσης αεροστεγώς ώστε να μην εισέλθει αέρας στον πλευριτικό χώρο ή βγει υγρό προς τα έξω. Το σωληνάκι σταθεροποιείται στην περιοχή με ένα μικρό ράμμα και επιδέσμους και παραμένει εκεί εφόσον παροχετεύει αρκετή ποσότητα υγρού και αέρα μέχρι να αδειάσει ο χώρος εντελώς. Το πόσο θα διαρκέσει η διαδικασία είναι άγνωστο και  εξατομικεύεται. Το σωληνάκι μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για έγχυση ουσιών μέσα στον πλευριτικό χώρο όπως ινδολυτικές ουσίες που διευκολύνουν το άδειασμα από τα υγρά και σκληρυντικών ουσιών που δεν αφήνουν να ξαναδημιουργηθούν αυτά τα υγρά πάλι μέσα στον χώρο.

Η διαδικασία αφορά ασθενείς με καρκίνο, λοιμώξεις του πνεύμονα, τροχαία ατυχήματα, μετά από χειρουργείο, με καρδιακή ανεπάρκεια και άλλους. Λίγες επιπλοκές αναφέρονται και συνήθως είναι αντιμετωπίσιμες, όπως αιμορραγία, φλεγμονή τοπικά ή και συστηματικά, είσοδος αέρα στην κοιλότητα.

Χρόνια Εμπειρίας
51
Χρόνια Εμπειρίας
Κλινικές
3
Κλινικές
Χαρούμενοι Ασθενείς
115000+
Χαρούμενοι Ασθενείς